ตู้ลับ

F a m i l i a r .           "อื้อ...มาร์ค"            มือหนาดึงเสื้อผมขึ้น ผมร่วมมือแต่โดยดี โอบแขนตัวเองเข้ากับลำคอหนาของอีกคน ผมขยับใบหน้าเข้าไปบดจูบกับมาร์คอีกครั้ง เราแลกจูบกันเนิ่นนานจนความรู้สึกภายในมันตีตื้นขึ้นมา ตอนนี้สมองไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป สุดท้ายเราทั้งคู่ก็เปลือยเปล่าด้วยกัน ผมนั่งทับอยู่บนตักแกร่ง บดเบียดตัวเองเข้ากับอีกคน มาร์คครางต่ำเมื่อสะโพกกลมกลึงของผมไปถูไถกับส่วนนั้นของมาร์คจนมันตื่นตัว           "ผมอยากเข้าไปในตัวคุณ"           มาร์คพูดเสียงแหบพร่าข้างหู เลื่อนใบหน้าซุกไซร้ลำคอขาว ผมเชิดหน้าครางอือในลำคอ บดเบียดส่วนล่างจนมาร์คครางต่ำอย่างพอใจ เลื่อนมือเล็กจับไหล่หนาเพื่อเป็นที่ยึด ผมยกตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อจับสิ่งที่ชูชันของมาร์คเข้ามา           "ใจเย็นสิแบมแบม คุณยังไม่ได้ปรับตัวเลย มันจะเจ็บเอานะ"           "อึก..ผมไม่ไหวแล้ว"           ความต้องการมันพุ่งขึ้นสูง มาร์คยิ้มขำก่อนจะจับตัวผมพลิกนอนหงายส่วนตัวเองก็ขึ้นคร่อมทับ มือหนาจับขาผมแยกออกกว้าง เผยช่องทางสีสดที่ไม่เคยมีใครลุกล้ำเข้ามาก่อนปราก

           F R I E N D S .           เสียงคนเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ผมเบิกตากว้างเมื่อเห็นมาร์คเดินมาหยุดยืนหน้าห้องนอน ตัวเขาเปียกโชกไปด้วยเม็ดฝน เสื้อตัวหนาชุ่มไปด้วยเลือด มือทั้งสองข้างก็เปรอะเลือดเต็มไปหมด บนใบหน้ายังมีร่องรอยของการชกตี เนื้อตัวเปื้อนไปด้วยเลือดจนดูไม่ได้ มาร์คมองผมอย่างโกรธแค้น มือทั้งสองข้างกำแน่นจนเส้นเลือดหลังมือนูนเด่น สันกรามบนใบหน้าเห็นชัด ไหนจะเสียงคำรามในลำคอบางเบานั่นทำผมตัวสั่นเบาๆด้วยความกลัว มาร์คเดินตรงมาทางผม ก่อนที่เขาจะจับผมเหวี่ยงขึ้นเตียงแล้วขึ้นมาคร่อมทับ           เสียงคำรามแผ่วเบาในลำคอมาร์คดังอย่างน่ากลัว ตอนนี้เขากลายเป็นสัตว์ดุร้าย กระชากปลดเชือกออก แหวกเสื้อคลุมออกจนตัวผมเปลือยเปล่าต่อสายตา เขามองทุกส่วนอย่างจาบจ้วง ผมดันไหล่เขาแต่กลับโดนมือหนาจับข้อมือทั้งสองข้างยึดไว้หัวเตียง           "อ่ะ..อื้ออ.."           ปากหนาก้มซุกไซร้หน้าอกแบนราบ กัดเล็มผิวเนื้อจนเจ็บแสบ เลื่อนมือข้างหนึ่งลงต่ำผ่านเอวคอดไปหยุดอยู่ที่แก่นกายเล็ก มือหนาขยับมันเนิบนาบจนมันแข็งสู้มือ ตัวผมลอยเหนือพื้นเตียงเพราะความเสียวซ่าน ร่างกายมันตอบสน